عملیات در فضایی محدود

بسیاری از عملیات‌ها روی کاتالیست شامل ورود به فضایی محدود است. برای این عملیات باید روش های ایمنی در فضای های محدود و با مجوز الزام اجرا شود.

ورود به راکتور در جو بی اثر / نیتروژن

بسیاری از ورود به راکتور و عملیات بارگیری و تخلیه کاتالیزور باید در جو بی اثر انجام شود، معمولا کاتالیزورهای خود گرم شونده در جریانی از نیتروژن انجام می‌شوند. بيشتر مواقع، این کار با وجود جریانی نیتروژن در راکتور و در هنگام بارگیری یا تخلیه انجام می‌شود. مراحل کار با جزئیات آن در “جو بی اثر / نیتروژن” باید کاملا رعایت شود.

شرایط راکتور

قبل از شروع عملیات کار با کاتالیست و یا ورود به راکتور، راکتور باید تا حد ممکن از مایعات و گازهایی که ممکن است از قبل باقی مانده باشد پاکسازی شود. دما نیز باید برای انجام عملیات مناسب باشد  که این دمای مناسب معمولا ۴۰ درجه سانتیگراد می.باشد. اما در حالت ایده آل کمتر از دمای بدن یعنی 37 درجه سانتیگراد است تا از اپراتور زیر فشاری ناشی از گرما نباشد.

الکتریسیته ساکن

سیستم‌های خلاء و شلنگ‌ها، خطر تولید الکتریسیته ساکن لازم برای اشتعال در جوهای قابل احتراق را دارند. برای جلوگیری از این امر باید از تجهیزات و روش هایی مانند شلنگ های رسانا استفاده شود.

عملیات جانبی ورود به راکتور

بارگیری و تخلیه کاتالیست به طور معمول در ارتفاعات زیاد و با لیفتراک و جرثقیل است. برای اطمینان از عملکرد ایمن باید آموزش ها از قبل داده شود و محیط برای اینکار مناسب باشد. همچنین باید از عملکرد اپراتور نیز باید مطمئن باشیم.

بسته بندی

این شامل کیف‌های بزرگ (FIBC)، ظروف استوانه‌ای شکل و سطل‌های متحرک لیفتراک ۱ تا 2 متر مربع است. بسته‌بندی باید بسته بندی مورد تایید سازمان ملل متحد برای کاتالیزور یا کاتالیزور مصرف شده باشد. به حداقل رساندن تغییر در کیسه ها و این ظروف استوانه ای نیز می تواند باعث کاهش خطرات خواهد شد.

خطرات سالمتی ورود به راکتور

بسیاری از مواد مورد استفاده در کاتالیزورها دارای خواص خطرناکی هستند که می توانند برای سلامتی مضر باشند. روش صحیح برای بررسی ایمنی مورد نیاز در “بخش ایمنی(SDS) ” آورده شده است که از تولید کنندگان یا تامین کنندگان کاتالیزور برای نوشتن آن کمک گرفته شده است. علاوه بر اطلاعات در مورد خطرات ، SDS شامل جزئیاتی برای نحوه ی کار، حمل و نقل و اقدامات مدیریت ریسک مانند تجهیزات حفاظت شخص(PPE) است.

علاوه بر کاتالیزورهای تازه، کاتالیزورهای مصرف شده نیز ممکن است مواد خطرناکی بهمراه داشته باشند. این مواد شامل مواد باقیمانده واکنش شیمیایی هستند و از جریان های واکنش دهنده مانند هیدروکربن ها یا مواد ناخواسته ای که در فرآیند واکنش ایجاد شده اند، روی کاتالیزور باقی می‌مانند.

مواد خطرناک ممکن است به صورت گرد و غبار ، بخار و گاز وجود داشته باشند و از طریق راه‌های مختلف وارد بدن شوند که بیشترین آن ها از طریق پوست و یا استنشاق است.

در صورت عدم استفاده صحیح از کاتالیزور، برخی از مواد موجود در کاتالیزورها می‌توانند اثرات نامطلوبی بر سلامت داشته باشند. به طور کلی، این مواد خطرناک را می‌توان در دسته های زیردسته بندی کرد:

• مواد باقیمانده: مواد شیمیایی که از جر یان واکنش روی کاتالیزور باقی می مانند. بسته به محل استفاده ،این می تواند شامل موادی مانند بنزن ، بوتادین یا اتیلن اکسید باشد.
• مواد اتفاقی: بیشترین خطر موجود در این ها احتمالا کرنویل های فلزی هستند. موادی مانند نیکل کربونیل و وانادیوم کربونیل از سمی ترین موادی هستند که در فرآیندهای صنعتی مشاهده می شوند.